Een diepe buiging voor onze medici en wetenschappers, hardwerkend aan het oorlogsfront van Corona. Alle respect ook voor de praktisch werkenden die elke dag zorgen dat wij verder kunnen leven en eten. Maar in deze oorlog vergeten we misschien wel een groep die onder druk laat zien inventief te zijn: het onderwijs. Zij weten nieuwe digitale mogelijkheden te integreren. Het onderwijs is op afstand, maar blijft toch dichtbij en tastbaar. Hulde!
Echter zie ik ook een andere wereld. Een wereld die stil lijkt te vallen. Vergaderingen worden gecanceld, beslissingen op de lange baan geschoven en projecten uitgesteld. Blijkbaar is er ook een groep die zich minder geroepen voelt en/of nog niet over de kennis en vaardigheden beschikt inventief te zijn om achter de frontlinie een bijdrage te leveren en Nederland door de Corona-crisis te helpen.
Wat kunnen opdrachtgevers en opdrachtnemers in de bouw- en infrasector leren van het onderwijs? Laten we als sector met elkaar kiezen voor innovatie in plaats van stagnatie. Niet stilzitten, maar doorgaan. Weliswaar op een andere manier, maar dat is ook niet helemaal waar. Voor de crisis werkten de meesten van ons al digitaal, zonder erbij na te denken. Waarom lijkt het dan of samenwerken nu niet meer kan? Waarom lijkt het of wij onszelf en onze projecten in een lock-down stand zetten?
Mijn oproep: zet Nederland niet stil, maar ga/ blijf digitaal (samen)werken.
Beste samenwerkingspartners, ook zonder een vitaal beroep of een cruciaal proces kunnen wij verder werken aan de (op)bouw van Nederland. ZZP’ers, interim-medewerkers, ingenieursbureaus, adviesbureaus en opdrachtgevers willen en kunnen net als onze collega’s in het onderwijs toch inventief op afstand (samen)werken. Dan drinken we na de Corona-crisis wel weer samen, aan één tafel, een bakje koffie of thee.😊
Namens Hans Westerhof, algemeen directeur Syntraal